Asafın Mezmurudur.
EY Allah, milletler senin mirasına girdi;
Mukaddes mabedini murdar ettiler;
Yeruşalimi taş yığınlarına döndürdüler,
2. Kullarının leşlerini yiyecek diye gök kuşlarına,
Müttakilerinin etini yerin canavarlarına verdiler.
3. Yeruşalim çevresinde kanlarını su gibi akıttılar,
Ve onları gömen yoktu.
4. Komşularımıza bir yüzkarası,
Çevremizdekilere eğlence ve gülünç olduk.
5. Ne vakte kadar, ya RAB? ebediyen gazap edecek misin?
Kıskançlığın ateş gibi yanacak mı?
6. Seni bilmiyen milletler üzerine,
İsmini çağırmıyan ülkeler üzerine gazabını dök.
7. Çünkü onlar Yakubu yedi,
Ve onun yurdunu çöl ettiler.
8. Atalarımızın fesatlarını bize karşı anma;
Rahmetlerin bizi tez karşılasın;
Çünkü biz çok alçaldık.
9. Ey kurtuluşumuzun Allahı, isminin izzeti uğruna bize yardım et;
Bizi kurtar, ve ismin uğruna suçlarımızı bağışla.
10. Niçin milletler desin: Nerede onların Allahı?
Kullarının dökülmüş kanlarının öcu
Milletler arasında, gözümüzün önünde bilinsin.
11. Mahpusun iniltisi senin önüne erişsin,
Ölüm oğullarını kudretinin büyüklüğüne göre kayır;
12. Komşularımızın seni rüsvay ettikleri rüsvaylığı,
Onların bağrına, yedi kat olarak, iade et, ya Rab.
13. Ve biz, senin kavmın, otlağının koyunları,
Sana ebediyen şükrederiz;
Hamdini nesilden nesle anlatırız.